6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun, Türkiye’de afet riski altındaki yapıların tespiti, yenilenmesi ve güçlendirilmesi için çıkarılmış bir yasadır. Bu kanuna göre, riskli yapı tespiti, Türkiye Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından belirlenen yöntemlerle yapılmalıdır. İşte bu yöntemler.

1. Yapı İncelemesi: Yapı incelemesi, binanın yapısının, temel özelliklerinin, çevresel faktörlerinin, mevcut ekipmanlarının ve diğer faktörlerinin incelenmesini içerir. Bu inceleme, binanın mevcut durumunu değerlendirmek için önemlidir.
2. Röntgen Muayenesi: Röntgen muayenesi, yapıların taşıyıcı elemanlarının durumunu değerlendirmek için kullanılan bir yöntemdir. Bu yöntemle, yapı elemanlarındaki çatlak, kırık veya hasarlı bölgeler belirlenebilir.
3. Jeoteknik Araştırmalar: Jeoteknik araştırmalar, yapıların zemin etütleri, zeminin dayanıklılığı, sıvılaşma potansiyeli gibi faktörleri belirlemek için kullanılır. Bu araştırmalar, yapının güçlendirilmesi veya yenilenmesi için uygun yöntemleri belirlemeye yardımcı olabilir.
4. Uzman Görüşü: Yapı sahibi veya yöneticisi, riskli yapı tespiti için uzman görüşü alabilir. Bu, alanında uzman kişiler tarafından yapılan bir değerlendirme ile riskli alanların belirlenmesine yardımcı olabilir.

Riskli yapı tespiti, 6306 sayılı kanuna göre belirlenen yöntemlerle yapılmalı ve sonuçları Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından belirlenen standartlara göre değerlendirilmelidir. Bu sayede, riskli yapıların güçlendirilmesi veya yenilenmesi için gerekli önlemler alınarak, can ve mal kaybı riski azaltılabilir.